Ελμινθίαση- Πρόκειται για μόλυνση με σκουλήκια. Καταγράφεται σε παιδιά και ενήλικες κυρίως σε ζεστές και υγρές χώρες. Η ομάδα κινδύνου είναι αγόρια και κορίτσια ηλικίας 5 έως 15 ετών, γεγονός που οφείλεται στη γνώση του έξω κόσμου, στη χαμηλή ανοσοαντιδραστικότητα και στο ανεπαρκές χαμηλό pH του στομάχου. Όργανα-στόχοι - συκώτι, νεφρά, πνεύμονες. Ο κύριος βιότοπος είναι ο γαστρεντερικός σωλήνας.
Τα παράσιτα διεισδύουν μέσω των κατεστραμμένων βλεννογόνων και του δέρματος ή μέσω μολυσμένου νερού και τροφής. Στο πεπτικό σύστημα, οι νέοι εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του κατεστραμμένου τοιχώματος.
Αρχικά, ο έλμινθος εισβάλλει στα έντερα, μεγαλώνει για 40 έως 80 ημέρες και σταδιακά εξελίσσεται σε ενήλικο, το οποίο σε όψιμο στάδιο ανάπτυξης γεννά αυγά που φεύγουν από το σώμα με κόπρανα.
Αιτίες της νόσου
Ένα άτομο μολύνεται μετά από κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων και νερού ή μέσω επαφής με βρώμικο χώμα. Τα άτομα μεταδίδονται σε άλλο άτομο μέσω κοινών αντικειμένων - πιάτα, οδοντόβουρτσα, πετσέτα, πιρούνια, κουτάλια, παιχνίδια.
Παράγοντες πυροδότησης περιλαμβάνουν τη μη συμμόρφωση με τους κανόνες υγιεινής, την ακατάλληλη προετοιμασία του φαγητού (μαγείρεμα κρέατος και ψαριού σε χαμηλές θερμοκρασίες) και την τήρηση μιας δίαιτας με ωμά τρόφιμα.
Τα αυγά μεταφέρονται από κατοικίδια που περπατούν τακτικά έξω.
Τύποι σκουληκιών
Τα παράσιτα χωρίζονται σε κατηγορίες που διαφέρουν ως προς τον τρόπο εμφάνισης τους στο περιβάλλον:
- Επικοινωνία. Μεταδίδεται μεταξύ ανθρώπων.
- Γεωελμινθίασες. Δεν απαιτείται ενδιάμεσος κεντρικός υπολογιστής για την ανάπτυξη. ο βιότοπος είναι το έδαφος.
- Βιοελμινθίαση. Τουλάχιστον δύο οργανισμοί απαιτούνται για τη ζωή.
Η επιστήμη γνωρίζει περισσότερα από 350 είδη παρασίτων. Τα ακόλουθα είναι επικίνδυνα:
- Οι νηματώδεις (στρογγυλοί σκώληκες) είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη της ασκαρίασης και της νεκατορίασης.
- Ακανθοκεφαλές (Acanthocephalans) – Νόσος: Ακανθοκεφαλία.
- Τρηματώδεις (βδέλλες) – προκαλούν οπισθορχίαση και φασκιολίαση.
- Κεστόδες (Ταινίες) – Ταινία, Εχινόκοκκος.
Οι ελμινθοί αποικίζονται στα έντερα, τους πνεύμονες και τη χοληδόχο κύστη.
κλινική εικόνα
Τα συμπτώματα καθορίζονται από τον τύπο του σκουληκιού, το προσβεβλημένο όργανο, τα ανατομικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά του ασθενούς και την ανοσία.
Επιλογές ροής:
- Οξύς.Διάρκεια – 2-8 εβδομάδες.Το δηλητηριαστικό σύνδρομο και οι αλλεργίες κυριαρχούν: αδυναμία, απώλεια δύναμης, ναυτία, έμετος, πυρετός, εξάνθημα, λεμφαδενοπάθεια, αίσθημα έλλειψης αέρα, μετεωρισμός και κοιλιακό άλγος. Το παθολογικό σύμπτωμα είναι ο βρουξισμός (τρίξιμο των δοντιών). Εμφανίζεται κυρίως τη νύχτα. Είναι πιθανές τοπικές αλλαγές – ερυθρότητα και ερεθισμός της περιπρωκτικής περιοχής.
- Χρόνιος.Διάρκεια - αρκετά χρόνια.Ο ασθενής ανησυχεί για αναστατωμένα κόπρανα, πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς, ξινό ή πικρό ρέψιμο, δυσπεψία και δυσανεξία σε ορισμένα τρόφιμα. Η βλάβη στο ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη οδηγεί σε ίκτερο (αλλαγή στο χρώμα του δέρματος) και ηπατίτιδα. Τα νηματώδη προκαλούν βρογχίτιδα, πνευμονία, αναπνευστική ανεπάρκεια και μυοκαρδίτιδα. Η εισβολή στο κεντρικό νευρικό σύστημα συνοδεύεται από συναισθηματική αστάθεια, ευερεθιστότητα, δυσκολία στη μνήμη νέων πληροφοριών και αϋπνία.
Η ελμινθίαση μειώνει την ανοσολογική αντιδραστικότητα και προάγει τη συσσώρευση δευτερογενούς βακτηριακής χλωρίδας, την τερηδόνα, τις σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις (αναφυλακτικό σοκ) και την έξαρση των συνοδών παθολογιών.
Επιπλοκές
Τα απόβλητα των παρασίτων προκαλούν τοπικά συμπτώματα (φαγούρα, κνίδωση), πνευμονία, καρδιακό και βρογχικό άσθμα. Τα σκουλήκια τρέφονται με ανθρώπινα μακροθρεπτικά συστατικά, γεγονός που οδηγεί σε ψυχοκινητική και νοητική υστέρηση της ανάπτυξης του παιδιού. Οι μαστίγιοι χρησιμοποιούν ερυθρά αιμοσφαίρια και αιμοσφαιρίνη, προκαλώντας αναιμία. Με μαζική μόλυνση, οι ασθενείς αναπτύσσουν σκωληκοειδίτιδα, δυσβίωση, συχνή απόφραξη της χοληφόρου οδού και εντερική απόφραξη.
διάγνωση
Στα πρώτα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν εξειδικευμένο γιατρό ή θεραπευτή.
Η ψηλάφηση αποκαλύπτει μεγέθυνση της σπλήνας, του ήπατος και των περιφερειακών λεμφαδένων. Στην αιματολογική εξέταση, ο αριθμός των ηωσινόφιλων αυξάνεται και το ESR αυξάνεται.
Για την επαλήθευση της διάγνωσης και της θεραπείας ελέγχου, πραγματοποιούνται τα ακόλουθα:
- ξύσιμο από την περιπρωκτική περιοχή.
- Εξέταση βιολογικού υλικού (έμετος, ούρα, πτύελα, κόπρανα).
- συν-πρόγραμμα?
- Αλλεργικό τεστ.
Η βαρύτητα και η έκταση των παθολογικών αλλαγών καταγράφονται με ακτινογραφία θώρακος, υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό, μαγνητική τομογραφία, γαστρική και κολονοσκόπηση.
Η διάγνωση της ελμινθίασης είναι δύσκολη λόγω της ακανόνιστης απελευθέρωσης των ωαρίων, της εξαφάνισης των αντισωμάτων δύο έως τρεις μήνες μετά τη μόλυνση και της ποικιλίας της κλινικής εικόνας.
Θεραπεία
Οι θεραπευτικές τακτικές του ασθενούς καθορίζονται από τον γιατρό μετά από συνεννόηση.
Κατά τη διάρκεια της φαρμακευτικής θεραπείας, επιλέγεται ένα ανθελμινθικό με βάση τα συμπτώματα και τον τύπο του σκουληκιού.
Οι βρογχοπνευμονικές εκδηλώσεις αντιμετωπίζονται με στεροειδή, αποχρεμπτικά, αντιισταμινικά και αντισπασμωδικά. Τα προβιοτικά αποκαθιστούν τη φυσιολογική εντερική χλωρίδα και τα ένζυμα βελτιώνουν την πέψη. Γίνεται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της κύστης.
Μετά από 3-4 εβδομάδες, πραγματοποιείται δοκιμή κοπράνων ελέγχου τρεις φορές.
πρόληψη
Οι ακόλουθες συστάσεις θα βοηθήσουν στην πρόληψη της μόλυνσης από ελμινθικά:
- Πλένετε τα χέρια σας μετά τη χρήση της τουαλέτας, μετά τη βόλτα και πριν το φαγητό.
- Απόρριψη κακών συνηθειών.
- Ξεπλύνετε τα λαχανικά, τα χόρτα, τα μήλα και τα πορτοκάλια με τρεχούμενο νερό.
- Επαγγελματική επεξεργασία των προϊόντων.
- Πίνετε βραστό νερό.
- Ενεργός τρόπος ζωής.
Η φαρμακευτική προφύλαξη (για ενήλικες, παιδιά, κατοικίδια) με μη ειδικά ανθελμινθικά ενδείκνυται δύο φορές το χρόνο.