Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι στη γη υποφέρουν από παράσιτα. Μια τόσο μαζική λοίμωξη εξηγείται από την υποτίμηση του προβλήματος, την ανεπαρκή εκπαίδευση του πληθυσμού, την αναποτελεσματική διάγνωση και θεραπεία των ασθενών.
Όλα τα παράσιτα που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες στον άνθρωπο μπορούν να χωριστούν σε τρεις ευρείες ομάδες:
- Πρωτόζωα ή πρωτόζωα. Υπάρχουν μερικές ποικιλίες από αυτές, αλλά λίγες είναι κοινές σε όλο τον κόσμο - Lamblia, Toxoplasma, Trichomonas.
- σκουλήκια ή σκουλήκια. Στις χώρες της ΚΑΚ υπάρχουν σκουλήκια, σκουλήκια, τοξόκαρες, τριχίνες, ταινίες και ταινίες βοείου κρέατος, εχινόκοκκος, γαιοσκώληκες και άλλα.
- Εξωπαρασίτες (παράσιτα έξω) - ψείρες με ψείρες, κρότωνες.
Η μόλυνση του ανθρώπινου σώματος με παράσιτα της τελευταίας ομάδας είναι αρκετά εύκολο να παρατηρηθεί, αλλά τα πρωτόζωα και τα σκουλήκια συχνά «εκπλήσσουν» τους «ιδιοκτήτες» τους.
Γιατί τα παράσιτα είναι επικίνδυνα;
Τα περισσότερα παράσιτα ζουν πολύ και πολλαπλασιάζονται ενεργά στο ανθρώπινο σώμα, έτσι ώστε οι ασθένειες που προκαλούν να ακολουθούν μια χρόνια, συνεχώς επαναλαμβανόμενη πορεία. Σε αυτήν την περίπτωση, τα προσβεβλημένα όργανα παύουν να λειτουργούν πλήρως, η ανοσία μειώνεται και ο ασθενής γίνεται πιο ευαίσθητος σε λοίμωξη.
Ως αποτέλεσμα, το σώμα ενός ατόμου που έχει προσβληθεί από παράσιτα είναι εξαντλημένο, εξασθενημένο, δηλητηριασμένο από τοξίνες παρασίτων και αλλεργικό. Αυτές οι διεργασίες, φυσικά, δεν αναπτύσσονται με ταχύτητα αστραπής, αλλά χρόνια άγνοιας σχετικά με την παρουσία παρασίτου στο σώμα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη θεραπείας προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας.
Πώς μπορείτε να μολυνθείτε;
Η γνώση των κύριων τρόπων για να πάρετε παράσιτα μπορεί να σας βοηθήσει να προστατέψετε τον εαυτό σας και να παραμείνετε υγιείς. Εάν επικεντρωθούμε σε παθογόνα που είναι κοινά στις χώρες της ΚΑΚ, ο κατάλογος πιθανών οδών μετάδοσης αυτών των παρασίτων στον άνθρωπο έχει ως εξής:
- Μέσα από βρώμικα χέρια.
- Μέσα από βρώμικο νερό (ακόμα και όταν κολυμπάτε).
- Μέσα από άπλυτα λαχανικά και φρούτα.
- Μέσα από ωμό ή άψητο κρέας και ψάρι.
- Επαφή με μολυσματικό ζώο.
- Σεξουαλική επαφή (έτσι μεταδίδεται η τριχομονάση).
Πώς μπορεί να υποψιαστεί κανείς την παρουσία παρασίτου σε ένα άτομο;
Κάθε παράσιτο χαρακτηρίζεται από τον δικό του εντοπισμό στο ανθρώπινο σώμα και από μια ειδική κλινική για την ήττα ενός ή άλλου οργάνου. Ωστόσο, μπορούν να διακριθούν διάφορα σημεία που είναι κοινά σε όλες τις ασθένειες της ελμινθίασης και σε ορισμένες ασθένειες που προκαλούνται από πρωτόζωα.
Δηλητηρίαση
Η εμφάνισή του σχετίζεται με τη ζωτική δραστηριότητα του παρασίτου σε ένα άτομο. Είναι τα προϊόντα που εκκρίνει αυτός που δηλητηριάζουν το σώμα του ασθενούς. Αυτό εκδηλώνεται σε πονοκέφαλο, αδυναμία, ναυτία, μειωμένη όρεξη και ευερεθιστότητα.
Αλλεργία
Τις περισσότερες φορές είναι ένα εξάνθημα που εμφανίζεται και εξαφανίζεται και δεν ανταποκρίνεται καλά στη δερματολογική θεραπεία. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί ως διάθεση στα μωρά. Η προέλευση ενός τέτοιου εξανθήματος εξηγείται επίσης από τις επιδράσεις στο σώμα των τοξινών του παρασίτου. Εάν ένα άτομο είναι αλλεργικό, τότε η μόλυνση με σκουλήκια μπορεί να προκαλέσει πιο σοβαρές εκδηλώσεις - πρήξιμο των βλεννογόνων, επιθέσεις βρογχόσπασμου και ούτω καθεξής.
απώλεια βάρους
Αυτό το σύμπτωμα είναι ιδιαίτερα έντονο σε παιδιά που φαίνεται να τρώνε καλά αλλά δεν αυξάνουν το βάρος, χάνουν βάρος και φαίνονται εντελώς ενοχλημένα ταυτόχρονα. Και πάλι, ο λόγος για την απώλεια βάρους είναι ο ανταγωνισμός για τα θρεπτικά συστατικά του σώματος του ασθενούς με σκουλήκια.
Περιοδική υπερθερμία
Επιπλέον, η θερμοκρασία δεν αυξάνεται απότομα - έως 37, 5. Αυτό γίνεται στο πλαίσιο της απουσίας προφανών συμπτωμάτων νόσου.
εντερικές διαταραχές
Πρόκειται για αέριο και δυσκοιλιότητα και διάρροια και βουητό και πόνο στην κοιλιά. Πολύ συχνά αυτά τα συμπτώματα εξηγούνται από την παρουσία δυσβολίας και αντιμετωπίζονται ανεπιτυχώς με αντιβιοτικά και βακτήρια.
αναιμία
Τα παράσιτα σε ένα άτομο τρέφονται, έτσι τα θρεπτικά συστατικά, τα μικρο- και μακρο-στοιχεία, καθώς και οι βιταμίνες, που συχνά καταναλώνονται από τον ασθενή, δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες του σώματος. Το πρώτο σημάδι μιας τέτοιας ανεπάρκειας είναι η έλλειψη σιδήρου στην αναιμία, η οποία εκδηλώνεται με την ωχρότητα του δέρματος και των βλεννογόνων, ζάλη.
Παραλλαγή στις προτιμήσεις τροφίμων, λαχτάρα για γλυκά
Αυτά τα φαινόμενα εξηγούνται επίσης από την έλλειψη ορισμένων θρεπτικών ουσιών στο σώμα του ασθενούς.
Η εμφάνιση αυτών των σημείων θα πρέπει να σας προειδοποιήσει και να σας αναγκάσει να επισκεφθείτε γιατρό.
Διαγνωστικές μέθοδοι και μέθοδοι προστασίας
Πρέπει να σημειωθεί αμέσως ότι εναλλακτικές μέθοδοι για την ανίχνευση παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα (π. χ. η ανακοινωμένη μέθοδος Voll) δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστες πηγές πληροφοριών. Επομένως, μπορείτε να βασιστείτε μόνο στη μικροσκοπική εξέταση των περιττωμάτων, καθώς και σε πολλαπλές και ειδικές εξετάσεις αίματος για την παρουσία αντισωμάτων σε μεμονωμένα σκουλήκια και πρωτόζωα. Το τελευταίο μπορεί να γίνει σε ιδιωτικά εργαστήρια.
Για να μην πέσει θύμα του παρασίτου, ένα άτομο πρέπει να ακολουθεί απλούς κανόνες:
- Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι και νερό ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε.
- Υπάρχουν μόνο λαχανικά, φρούτα και βότανα που πλένονται καλά ή, ακόμα καλύτερα, ζεμαίνονται με βραστό νερό.
- Μην πίνετε ωμό νερό.
- Μην κολυμπάτε σε λασπωμένα νερά.
- Είναι υποχρεωτικό να πραγματοποιείται πλήρης θερμική επεξεργασία κρέατος και προϊόντων ψαριών.
- Πλένετε τακτικά τα παιδικά παιχνίδια και, για παράδειγμα, αυτά που έχουν βρεθεί σε άμμο, πρέπει να απολυμανθούν.
- Ελέγχετε τα κατοικίδια για παράσιτα κάθε χρόνο.
Αντιμετώπιση παρασίτων
Οι γιατροί συστήνουν την προφύλαξη των σκουληκιών δύο φορές το χρόνο με ειδικές προετοιμασίες. Ωστόσο, είναι αδύνατο να συνταγογραφείτε αυθαίρετα τέτοια φάρμακα στον εαυτό σας και ειδικά σε ένα παιδί, καθώς είναι τοξικά όχι μόνο για τα σκουλήκια. Επομένως, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης αυτού του φαρμάκου ή της δοσολογίας του.
Εάν επιβεβαιωθεί η παρουσία παρασίτου στο ανθρώπινο σώμα, αξίζει να αναζητήσετε έναν καλό παρασιτολόγο που θα συνταγογραφήσει ένα αποτελεσματικό θεραπευτικό σχήμα, καθώς η λήψη ενός φαρμάκου συνήθως δεν είναι αρκετή.